‘k Hà voor mu tante weer booschoppe gedaan. Ik kreeg ur toen een héle cent voor. ‘k Hoefdenum niet in mun spaarpot te doen. ‘k Mochum echt gaan versnoepe. In vliegende ren naar Kaasie Klok. ‘k Wis haast nie wà’k ur voor kaope mos. Toen is ‘t een stikkie dûmdrop geworre. in kreeg ‘k nog een halfie t’rug. Op ‘t Langeslop hè’kut hêêl langzaam late smelte in mu mond. In weer t’rug voor ‘t halfie. Een letter tome ging nie meer, want die kostte een cent. Oek een zakkie schepdroppies. In zuurstokkies in kenêêlstokkies. Ja, ze had nog veul meer. Nogaatjes, tumtum. Wat zag hut dur allemaal lekker ûl. Want eerst hak voor de raam al staan kîkke. In die vrouw maor wachte voor ze het twêëde halfie in dur centelaadje had. ‘t Was geweun al werm geworre in mun hand. Mit een opgerold stikkie taai ging ‘k dur winkeltje weer ût. ‘k Hoor dur belletje nog rinkele.
‘t Is hêêl erg hoe die vrouw in dur man in dur buuvrouw an dur end gekomme binne. In 18 juni 1941 in de oorlog mittie kettingbomme. ‘t Hêle winkeltje mittur lekkere snoepies, in dur hûssie, alles was kepot.
Door A.H. Bezemer-Lugtenburg